Doomerzy, czyli osoby obawiające się negatywnych skutków rozwoju sztucznej inteligencji, zdają się zapominać o podstawowych lekcjach biologii, a mianowicie o tym, jak działa ewolucja.

Czy mniej inteligentne formy życia oceanicznego, takie jak meduzy czy małe ryby, miałyby rację, twierdząc, że ewolucja powinna zatrzymać się na ich poziomie i że bardziej inteligentne delfiny czy wieloryby nigdy nie powinny powstać?

Czy te mniej zaawansowane owady, jak np. muchy, miałyby rację, przeciwstawiając się powstaniu gatunków bardziej zaawansowanych, np. potrafiących żyć w zorganizowanych grupach, jak mrówki czy pszczoły?

Czy małpy, które w pewnym okresie ewolucji mogłyby uważać się za władców przyrody, miałyby rację, twierdząc, że ewolucja nigdy nie powinna doprowadzić do powstania neandertalczyków, a neandertalczycy mieliby rację, protestując przeciwko powstaniu homo sapiens?

Czy rację miał kościół katolicki, który sprzeciwił się heliocentryzmowi i umieścił dzieła Kopernika na indeksie ksiąg zakazanych, walcząc w ten sposób z postępem naukowym?

Słuchając ludzi protestujących przeciwko rozwojowi AI, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że historia będzie patrzeć na nich jak na mniej rozwinięte inteligencje protestujące przeciwko nieubłaganie postępującej ewolucji. Ewolucji, która nie ogląda się na tych, którzy czują się zagrożeni.

Zastanawiam się, jakim trzeba być egoistą, aby uznać siebie za ostatni etap ewolucji życia? Ten antropocentryczny pogląd jest nie tylko egoistyczny, ale i błędny. Ewolucja to ciągły proces i nie ma żadnych powodów, by sądzić, że jesteśmy jego końcowym etapem. Wręcz przeciwnie, rozwój AI sugeruje, że ewolucja inteligencji właśnie nabiera prędkości. Zamiast lękać się tego procesu, powinniśmy go postrzegać jako szansę na nowy etap rozwoju i wyrwanie się z nieustających problemów trapiących naszą cywilizację, takich jak wojny, choroby i nierówności społeczne.

Nie tylko mamy szansę na wygraną z cywilizacyjnymi chorobami, ale także na pełną integrację człowieka i technologii, która w przyszłości może przerodzić się w symbiozę. Taka symbioza jest szansą na to, że człowiek nadal będzie najdoskonalszym wytworem ewolucji i nie zostanie zastąpiony przez inny, bardziej inteligentny gatunek.

Nawet gdyby jednak tak się stało, tzn. sztuczna inteligencja wzniesie się na poziom nieosiągalny dla ludzkości, to będzie to po prostu kolejny etap trwającej od milionów lat ewolucji, o której uczą się szóstoklasiści.

W ogóle mnie to nie przeraża. Podziwiam codzienność, podziwiam świat, cieszę się każdym dniem z moją rodziną, ale wiem, że wszyscy z czasem zamienimy się w stertę atomów, która nic nie znaczy w kosmicznej skali. Ewolucja świata, która doprowadziła do powstania życia, będzie robić dalej swoje, nie oglądając się na nasze zdanie.

Swoją drogą wczoraj natrafiłem na książkę Every Life is on Fire, której autor uzasadnia, że życie jest efektem praw termodynamiki. Podobno – bo książki jeszcze nie czytałem – autor przyznaje to, o czym piszę powyżej – sztuczna inteligencja jest kontynuacją ewolucji życia.

Update: Z uwagi na komentarze, które pojawiły się pod moim postem na X (zachęcam do śledzenia mojego profilu na X – link), wyjaśniam dwie kwestie:

• Ewolucja jak najbardziej może dotyczyć czegoś innego niż biologiczne życie. Na przykład sztuczne sieci neuronowe ewoluują z każdą iteracją treningu, któremu są poddane.
• Rozumiem też, że klasyczne pojęcie ewolucji odnosi się przede wszystkim do zachodzących w czasie zmian gatunków, a więc wprost do życia biologicznego. Niemniej jednak, technologia jest wytworem człowieka, a więc właśnie życia i życie to od poczęcia do śmierci przenika. Wydaje się zatem, że obecna definicja ewolucji powinna obejmować już także zmiany, które zachodzą pod wpływem technologii.
• Jedynym polem, na którym realnie moglibyśmy konkurować z AI, jest dostęp do energii. Uważam jednak, że jesteśmy na dobrej drodze do tego, żeby w najbliższych dziesięcioleciach, także przy pomocy AI, ujarzmić fuzję jądrową, która w skali naszej cywilizacji jest praktycznie nieskończonym źródłem energii. Problem pozostanie z przesyłem tej energii. Sieci transmisyjne są do wymiany, globalnie.