Skoro wciąż nie ma na rynku choćby sensownych agentów, a od AGI dzielą nas – w mojej ocenie – co najmniej lata, rekruterzy w tej chwili nie mają się czego bać. Nie ma ryzyka, że w 2025, a nawet w 2026 systemy ATS zaczną zastępować rekruterów. Nie ma nawet ryzyka, że powstaną aplikacje, które samodzielnie, czyli bez ludzkiego nadzoru, przejmą takie podstawowe prace, jak publikowanie ogłoszeń, selekcja kandydatów czy komunikacja z kandydatami. Owszem, powstają aplikacje, które wykonują te zadania, ale to po pierwsze projekty bardziej w fazie eksperymentów niż powszechne narzędzia, a także wszystkie te narzędzia wymagają ludzkiego nadzoru.

Reasumując, w najbliższych latach pozycja rekruterów jest niezagrożona. Owszem, AI będzie stopniowo automatyzować wybrane etapy rekrutacji, ale będzie to proces ewolucyjny, a nie rewolucyjny.

Głośne deklaracje o AGI będącym tuż za rogiem, można traktować jako element marketingowej bańki niż rzeczywistość. Oczywiście, najbardziej zaawansowane zespoły badawcze mogą widzieć drogę do AGI, ale zanim zostanie ona pokonana, a technologia znajdzie szerokie zastosowanie, minie w mojej ocenie co najmniej 3-4 lata.

Czego zatem możemy spodziewać się w tym roku? Myślę, że pojawią się pierwsi wyspecjalizowani agenci AI, czyli systemy zdolne do samodzielnego i skutecznego realizowania konkretnych zadań. W obszarze rekrutacji mogłoby to oznaczać na przykład przeprowadzanie wstępnej selekcji kandydatów w sposób trafny i efektywny, bez potrzeby ludzkiego nadzoru. Tacy agenci AI być może pojawią się, ale z pewnością jeszcze się nie upowszechnią.