Nie, kontroferta to nic złego. Uczciwie stawiając sprawę, kontroferta to po prostu element negocjacji. Jeśli pracownik rozmawia ze swoim przełożonym o swojej przyszłości w firmie, to ta rozmowa jest zazwyczaj negocjacją warunki dalszej współpracy. Pracownik przedstawia oczekiwania, a pracodawca przedstawia swoją odpowiedź na te oczekiwania. To składanie oferty (będę dalej pracował w firmie, ale oczekuje X i Z) i kontrofert (możemy zaproponować X i Z).

Nie jest zatem problemem to, że kontroferty się pojawiają. Dla pracodawcy problemem jest to, że o konieczności złożenia kontroferty dowiaduje się zdecydowanie za późno, tj. gdy pracownik już podjął decyzję o zmianie pracy, bądź też, gdy myśl o zmianie pracy jest dojrzała i trudno będzie ją zmienić.

Dokładnie ten sam problem ma rekruter, który często dowiaduje się o kontrofercie zbyt późno, nierzadko, gdy kandydat potwierdził już obecnemu pracodawcy, że przedłuża umowę. W takim przypadku rekruter w zasadzie już kandydata utracił. O tym, w jaki sposób prowadzić kandydata w procesie rekrutacyjnym, aby być na bieżąco z jego przemyśleniami i decyzjami, pisałem więcej w artykule o ghostingu kandydatów. Polecam.

Oczywiście w odpowiedzi na kontrofertę można przedstawić kolejną kontrofertę, a potem kolejną. Zaczyna się licytacja. Jak na aukcji dzieł sztuki, czym okaz cenniejszy, tym więcej oferentów, dłuższa licytacja, i wyższa końcowa cena.